@article {
author = {,  and Rezvani, Mohsen},
title = {بررسی نظریه‌ی اصالت فرد در فلسفه‌ی سیاسی اسلامی},
journal = {معرفت سیاسی 13، بهار و تابستان 1394},
volume = {7},
number = {1},
pages = {71-86},
year  = {2015},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-4366},
eissn = {8391-2980},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {بررسی نظریه‌ی اصالت فرد در فلسفه‌ی سیاسی اسلامی},
abstract_fa ={ابن باجه و ابن طفیل با ایستار فردگرایانه، از سنت و گفتمان غالب فلسفه‌ی سیاسی که مبتنی بر «اصالت اجتماع» است، فاصله گرفتند و نیک  بختی انسان را نه در «زندگی اجتماعی»، بلکه در «زندگی فردی» می دانند. فردگرایی آنها مبتنی بر خوداتکایی و بی نیازی از سامان سیاسی و اجتماعی است. آنها بر این باورند که انسان می تواند به دور از سامان سیاسی و تربیت مدنی، زندگی فردی داشته و با تکیه بر عقل و ادراکات عقلی، به سعادت و نیک بختی دست یابد. این مقاله، با نگرش تفصیلی به شرایط اجتماع فاضله و غیر فاضله و تفکیک فردگرایی ذاتی و عرضی، به بررسی و تحلیل ماهیت فردگرایی این دو فیلسوف سیاسی اسلامی می پردازد.},
keywords_fa = {فلسفه سیاسی ,اصالت فرد ,نیک بختی ,ابن باجه ,ابن طفیل ,},
url = {https://siyasi.nashriyat.ir/node/135},
eprint = {https://siyasi.nashriyat.ir/sites/siyasi.nashriyat.ir/files/article-files/4_7.pdf}
}