TY  - JOUR
ID  - 22
TI  - رابطه و نسبت عدالت و پیشرفت در دولت اسلامی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 11
LA  - fa
SN  - 2008-4366
AU  - Alireza, 
AD  - دانشیار - علوم سیاسی
Y1  - 2010
PY  - 2010
VL  - 2
IS  - 1
SP  - 83EP  - 100دولت ,سیاست ,پیشرفت ,نظام ,نظریه ,دالت ,متعالی ,سیاسی. ,DO  - 
AB  - «عدالت» و «پیشرفت» در دو رویکرد متعارض سوسیالیستی-کمونیستی و لیبرالیستی-کاپیتالیستی،  قابل جمع نیستند. اما در رویکرد دو ساحتی توحیدی و متعالی اسلام، به ویژه رهیافت راهبردی  ولایی شیعی، نه تنها قابل جمع، بلکه لازم، ملزم و مکمل و هم افزا می باشند و به اصطلاح  دارای تاثیر و تاثر متقابل، متزاید یا متکاملند. در حالی که، در رویکرد مدرنیستی، اساساً  با تقلیل و حتی تحریف این دو پدیده، به عدالت و توسعه مادی و اقتصادی یعنی؛ عدالت سوسیالیستی  و توسعه کاپیتالیستی، متعارض غیر قابل جمع نمی دانند. در رویکرد توحیدی، دو ساحتی متعادل  و متعالی پیشرفت اعم از:توسعه اقتصادی، توسعه، فرهنگی، معنوی و اخلاقی بوده و عدالت  اعم از عدالت اقتصادی، سیاسی و بلکه عدالت فرهنگی می باشد و جهت توسعه اقتصادی معطوف  به تعالی فرهنگی، معنوی و اخلاقی می باشد.
بنابراین، توسعه اقتصادی، بدون عدالت، حتی اگر هم ممکن باشد، جامع نبوده و پایدار  نخواهد بود. این مقاله به واکاوی رابطه و نسبت میان گفتمان متعالی، عدالت و پیشرفت  در نظریه، نظام سیاسی و دولت اسلامی، می پردازد.
UR  - https://siyasi.nashriyat.ir/node/22
L1  - https://siyasi.nashriyat.ir/sites/siyasi.nashriyat.ir/files/article-files/1147.pdf
ER  -