@article {
author = {, Mohammad Ali and Waezi, Ahmad and , Mustafa},
title = {خاستگاه و براهین عدالت در دیدگاه رالز و علامه طباطبائی},
journal = {معرفت سیاسی 25، بهار و تابستان 1400},
volume = {13},
number = {1},
pages = {93-110},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-4366},
eissn = {8391-2980},
doi = {},
abstract = {In recent years, among contemporary thinkers and philosophers, John Rawls in the West and Allameh Tabatabai in Muslim countries have formulated and explained the most important theory of justice. In his theory of justice, John Rawls calls "justice as fairness" - which is based on the principles of the liberal and the social contract approach – and begins explaining "the first state" and elaborates on his two principles of justice, i.e. "freedom" and "distinction" in a way that shows every individual in society has an equal right to the widest possible set of fundamental freedoms. He justifies the inequality and difference in human beings' enjoyment of these kinds of freedoms in certain situations, and he uses six different arguments, including "social contract", "rationality" and "overlapping consensus" to support his theory. As a Muslim philosopher and an outstanding commentator, Allameh Tabatabai, establishes the theory of mentally posited perceptions, explains the value of justice after the formation of human society in the realm of good and bad deeds, and considers mentally posited perceptions as illusory concepts that have real effects originated from the principle of profit-mindedness and exploitation. This study describes how "self-love " has led man to love himself and consequently love others as his fellow human beings; this self-love makes him approach the others and become acquainted with them and this lead to the formation of society. In the context of such a society, man practically uses his fellow human beings in favor of his instinctive feelings},
keywords = {Allameh Tabatabai, John Rawls, political philosophy, arguments of justice, mentally posited perceptions, },
title_fa = {خاستگاه و براهین عدالت در دیدگاه رالز و علامه طباطبائی},
abstract_fa ={از اندیشمندان و فیلسوفان معاصر، جان رالرز در میان غربیان و علامه طباطبائی در میان مسلمانان مهم ترین نظریه‌ی عدالت سال های اخیر را وضع و تبیین کرده اند. جان رالز در نظریه‌ی عدالت خود، موسوم به «عدالت به مثابه‌ی انصاف» ـ که مبتنی بر اصول مکتب لیبرالیسم و رویکرد قراردادگرایی صورت بندی شده است ـ از «وضع نخستین» آغاز می کند و دو اصل عدالت خود، یعنی «آزادی» و «تمایز» را به نحوی وضع می کند که هر فردی از افراد جامعه، دارای حقی مساوی نسبت به گسترده ترین مجموعه‌ی کامل از آزادی های اساسی باشد و درعین حال نابرابری و تفاوت انسان ها در برخورداری آنان از خیرات یادشده را در موقعیت های خاص موجه می سازد و در این مسیر از شش برهان مختلف، از جمله «قرارداد اجتماعی»، «عقلانیت» و «اجماع هم پوشانی»، برای نظریه‌ی خود بهره می جوید.
علامه طباطبائی(ره) نیز به مثابه‌ی فیلسوفی مسلمان و مفسری حاذق، با تأسیس نظریه‌ی ادراکات اعتباری، ارزش عدالت را پس از تشکیل جامعه‌ی انسانی در حوزه‌ی حسن و قبحِ افعال تبیین می کند و ادارکات اعتباری را مفاهیمی وهمی، اما دارای آثار واقعی می داند که از اصل سودجویی و خوی استخدام گری انسان نشئت گرفته است. این تحقیق به شرح این مسئله پرداخته که خوی «حب ذات» چگونه انسان را به دوست داشتن خویشتن و از آنجا به دوست داشتن دیگر انسان ها به عنوان همنوعش سوق داده است؛ تا اینکه با او انس می گیرد و بدو نزدیک می شود و بدین ترتیب اجتماع را شکل می دهد؛ و در بسترِ چنین اجتماعی، عملاً استفاده از همنوع یا استخدام او به نفع این احساس غریزی شکل می گیرد.},
keywords_fa = {فلسفه سیاسی ,علامه طباطبائی ,ادراکات اعتباری ,براهین عدالت ,جان رالز ,},
url = {https://siyasi.nashriyat.ir/node/251},
eprint = {https://siyasi.nashriyat.ir/sites/siyasi.nashriyat.ir/files/article-files/6_19.pdf}
}