@article {
author = {ghorbani, Mahdi},
title = {ریاست فقیه حکیم متألّه در عصر غیبت: خوانشی صدرایی از نیابت عامه},
journal = {معرفت سیاسی 33 ، بهار و تابستان 1404},
volume = {17},
number = {1},
pages = {-},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-4366},
eissn = {8391-2980},
doi = {10.22034/siyasi.2025.5003113},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {ریاست فقیه حکیم متألّه در عصر غیبت: خوانشی صدرایی از نیابت عامه},
abstract_fa ={در سال‌های اخیر برخی آثار علمی ناظر به دیدگاه صدرا درباره ولایت‌فقیه نوشته شده، که بر اساس آنها گروهی ایشان را در زمره موافقان ولایت‌فقیه قرار داده‌اند و برخی نیز بر این باورند که چنین نسبتی به ملاصدرا اطمینان‌بخش نیست و در آثار او مستند کافی برای آن وجود ندارد. برای فهم دقیق دیدگاه صدرالمتألهین در این زمینه باید هندسه رهبری جامعه اسلامی در قالب یک شبکه مرتبط در آثار او بررسی شود. در اندیشه وی نیز همچون فیلسوفان پیشین، از کسانی که در مرحله اول برای رهبری و مدیریت شئون مختلف جامعه اسلامی صلاحیت دارند به رئیس اول تعبیر کرده است که در حقیقت پیامبر اسلام و امامان معصومین(ع) هستند. او برای رئیس اول شرایط و صفاتی را لازم می‌داند که بدون آنها کسی صلاحیت ریاست و رهبری جامعه را پیدا نمی‌کند. صدرا ریاست فقیه حکیم متألّه در جامعه اسلامی را امتداد ریاست رئیس اول می‌داند که بدون آن حکم نبوت در عصر غیبت منقطع می‌شود.},
keywords_fa = {نبی ,امام ,فقیه ,حکیم ,ولایت ,ریاست ,غیبت ,},
url = {https://siyasi.nashriyat.ir/node/5003113},
eprint = {}
}