@article {
author = {Omidi Noghlebari, Mahdi},
title = {تبیین اخلاق فضیلت در فلسفه سیاسی کلاسیک},
journal = {معرفت سیاسی 6، پاییز و زمستان 1390},
volume = {3},
number = {2},
pages = {7-26},
year  = {2012},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-4366},
eissn = {8391-2980},
doi = {},
abstract = {Virtuous ethics in classical political philosophy correspond to normative and finalist types of ethics and concern such concepts like virtue and vice, boon and good, moral obligation, volitional act, voluntary agent, happiness, and perfection. Virtue-oriented ethical theories are centered on: purposefulness, emphasis on the righteous agent rather than mere act, the reliance of values on rational-natural values, the excellence of agent's intentions and motives, the superiority of wisdom over obligatory rules and the priority of moral examples. Virtuous ethics can be studied from four perspectives: historical, purposeful, pluralist or monistic, and religious or secular.},
keywords = {ethics, virtue, good, end, happiness, politics, classical political philosophy., },
title_fa = {تبیین اخلاق فضیلت در فلسفه سیاسی کلاسیک},
abstract_fa ={اخلاق فضیلت در فلسفه‌ی سیاسی کلاسیک، از سنخ اخلاق غایت گرا و هنجاری است و با مفاهیم اخلاقی چون فضیلت و رذیلت، خیر و خوبی، بایستی اخلاقی، فعل ارادی، فاعل ارادی، سعادت و کمال در ارتباط است. نظریه های اخلاقی فضیلت محور، از ویژگی غایت گرا بودن، تأکید بر عامل درستکار به جای صرف عمل، ابتنای ارزش ها بر ارزش های ذاتی عقلی، ممتاز بودن جایگاه نیّت و انگیزه های فاعل در آن، برتری حکمت بر قواعد الزامی و تقدم الگوها و اسوه های اخلاقی برخوردارند. همچنین اخلاق فضیلت را می توان از چهار منظر تاریخی، غایت گروی، وحدت یا کثرت گروی، دینی یا سکولار مورد بررسی قرار داد.},
keywords_fa = {اخلاق ,سیاست ,سعادت ,فضیلت ,غایت ,خیر ,فلسفه سیاسی کلاسیک ,},
url = {https://siyasi.nashriyat.ir/node/58},
eprint = {https://siyasi.nashriyat.ir/sites/siyasi.nashriyat.ir/files/article-files/1_2.pdf}
}