سال سيزدهم، شماره اول، پياپي 25، بهار و تابستان 1400، ص23-42

سيدحامد عنواني / دكتري مدرسي معارف اسلامي، دانشگاه فردوسي مشهد
* سيدحسين سيدموسوي / دانشيار گروه معارف اسلامي، دانشگاه فردوسي مشهد    shmosavi@um.ac.ir
وحيده فخار نوغاني / استاديار گروه معارف اسلامي، دانشگاه فردوسي مشهد
سيد مرتضي حسيني شاهرودي / استاد گروه فلسفه و كلام اسلامي، دانشگاه فردوسي مشهد
دريافت: 1400/4/6  ـ پذيرش: 1400/7/14

چکيده
سبک زندگي سياسي، «شيوة خاص مواجهه با مهم‌ترين وظايف ساحت زندگي سياسي است که به‌جهت نيل به اهداف سياسي حاصل از باورهاي اثرپذيرفته از عواطف و شرايط محيطي شکل مي‌گيرد». با توجه به اهميت موضوع قلمرو دين و التزام به آن در بينش‌هاي سازندة سبک، تحليل مباني کلامي سبک زندگي سياسي امام ـ به‌عنوان فردي صاحب سبک ـ ضرورت مي‌يابد. در اين مقاله تلاش شده است تا تأثير نگرش امام خميني به قلمرو دين در محورهاي «جامعيت دين»، «جاودانگي اسلام»، «نسبت علم و دين» و «نسبت دنيا و آخرت» بر سبک زندگي سياسي امام خميني بررسي شود. روش کتابخانه‌اي تحليل داده‌ها در بررسي آثار امام نشان مي‌دهد که سبک زندگي سياسي ايشان به‌طور فزاينده‌اي تحت تأثير اين مبناي کلامي بوده است؛ به‌گونه‌اي‌که ايشان با ترسيم واقعي «حدود شريعت» و «انتظار دين از بشر»، دکترين حاکم بر وظايف مندرج در سبک زندگي سياسي را در زندگي سياسي خود و رهروان خويش نهادينه ساخته‌اند.
کليدواژه‌ها: سبک زندگي سياسي، جامعبت دين، جاودانگي اسلام، دنياي ممدوح، نسبت علم و دين، نسبت دنيا و آخرت.