معرفت سیاسی

امنیت یکی از نیازهای اولیه و اساسی بشر است که برخوردار از طول عمری به بلندای تاریخ بشریت است. در طول تاریخ، علاوه بر جستجوی عملی سیاستمداران و حاکمان برای به دست آوردن امنیت، نظاره‌گر فعالیت علمی و فکری اندیشمندان در جستجوی نظری برای یافتن راههای رسیدن به امنیت هستیم. علاوه بر تحلیل ماهیت و چیستی امنیت از سوی اندیشمندان، راههایی برای تحصیل امنیت از طرف مکاتب و جریان‌های مختلف فکری عرضه شده است. از آنجا که اسلام، راههای معرفت را تنها در عقل و تجربه منحصر نساخته و علاوه بر آن دو، راه زلال وحی را نیز مسیری مطمئن در شناخت حقایق می‌داند، و تعریف متفاوتی از جهان هستی و انسان و هدف آفرینش او و جهان هستی ارائه میدهد و بر این اساس، معنا و غایت زندگی بشر را منحصر در امور مادی و لذتهای دنیوی نمی‌کند، تحلیل خیلی از مکاتب از امنیت و راه‌های رسیدن به آن را یکسویه و ناقص ارزیابی می‌کند و بنابراین تحلیل متفاوتی در این زمینه را ارائه داده است. دراین نوشتار، تحلیل متفاوت حکمت سیاسی اسلام از امنیت و راههای رسیدن به آن را به مطالعه نشسته و آن را با محصولات فکری دیگر مکاتب مورد مقایسه قرار داده‌ایم.