قرآن کریم یکی از منابع اصلی اندیشۀ سیاسی اسلام است و آزادی در این اندیشه، جایگاهی والا دارد. در آزادی سیاسی، افراد، گروه ها و تشکل ها برای انجام فعالیت های مطلوب سیاسی، از تحمیل ظالمانۀ قدرت حاکم و موانع بیرونی سیاسی ـ اجتماعی، رهایی می یابند. در این نگرش، رَستن از بندهای طاغوت درون و رسیدن به آزادی و برخورداری از حقوق شهروندی، برای حرکت در جهت سعادت است. رسالت این نوشته، با روش توصیفی ـ تحلیلی و پردازش تفسیرهای مرتبط با آیات قرآن کریم، بررسی ضوابط آزادی سیاسی است و این فرضیه طرح شده است که با توجه به ضرورت ضابطه مندی آزادی سیاسی به عنوان موهبتی الهی، مرزگذار آن، خداوند بوده و ضوابطی مانند رعایت احکام شریعت و قوانین، مسئولیت پذیری، منع انتشار دیدگاه های فتنه آور، احترام به حقوق دیگران، رعایت ضوابط عقلی و رعایت مصلحت و عزت جامعۀ اسلامی، بر آن حاکم است.