Ma`rifat-e Siasi, Volume 6, Issue 2, No 12, Year 2025 , Pages 103-126

    Democracy and Liberal Morality

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Hamzeh ali / Assistant Professor of political sciences, IKI / vahidi@iki.ac.ir
    Pages: 103-126 Receive Date: 2025/10/24 Accept Date: 2025/10/24
    Abstract: 
    Democracy calls for tact and diplomacy and rejection of despotism whitin the framework of a triple side; legalism, political participation and supervision. The mentioned goal, based merely the on the triple side, seems far-reaching. The pages of history reveal the black record of democracy. Weakness or, in other words lack of, the fourth side, i.e morality, has made democracy, which apparently has a human nature, devoid of the sense of humanity. The fact is that democracy is proposed by man whose aim is to profit by others' intellectual ability and who acts as a profiteer, and as a selfish and exploitative creature. The attempts made by this creature to take power leads to outburst and contravention of all limitations including the rules of democracy. What makes man approve the characteristics which by democracy enjoys and which somehow correspond to ethical rules is that democracy has developed in as a logical and justifiable ground. But the little-known fact is that most of the schools democracy which advocate are unable to provide such ground for democracy and their claims about democracy-seeking have no signs in social realities. The present paper investigates the mentioned issue by concentrating on liberalism as the great advocate of democracy. The research result shows that liberal rationality cannot contribute to the cultivation and fertility of democracy. In fact, liberalism renders ethical rules invalid by ordering rationality according to humanism, individualism, secularism and profit-seeking and then shows that observing democracy rules only at the times when they are of benefit to man is not reasonable
    Keywords: 
    morality
    democracy
    liberal rationality and liberal democracy
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :دموکراسی و اخلاق لیبرالی
    Abstract: 
    دموکراسی داعیه دار مردم داری و ضدیت با استبداد در چارچوب اضلاع سه گانه‌ی «قانون گرایی»، «مشارکت سیاسی» و «نظارت پذیری» است. ولی هدف یاد شده با تکیه‌ی صرف بر این اضلاع، دور از دسترس به نظر می رسد. صفحات تاریخ اقدامات سیاه پرشماری از دموکراسی ها را به ثبت رسانده است. آنچه موجب شده دموکراسی با ظاهری انسانی به فرجامی چنین غیرانسانی گرفتار شود، ضعف و یا به عبارت دیگر، فقدان ضلع چهارمی به نام «اخلاق» بوده است. واقعیت این است که دموکراسی با موجودی به نام انسان سروکار دارد که در عین بهره مندی از قوّه‌ی خرد، سودجو، خودخواه و استخدام گر است. افتادن قدرت به دست چنین موجودی از هر طریقی، او را به سمت طغیان و زیر پا نهادن هر محدودیتی، از جمله قواعد محدود کننده‌ی دموکراسی سوق می دهد. آنچه موجب می شود انسانی با این خصوصیات، به تکالیف صادره شده از سوی دموکراسی، که نوعاً همسنخ قواعد اخلاقی هستند، گردن نهد، این است که دموکراسی در یک بستر عقلانی و منطقی موجّه ساز اخلاق کشت شود. تنها در چنین صورتی است که انسان سودجو التزام به قواعد دموکراسی را منطقی خواهد یافت و به محدودیت های آن سر خواهد سپرد. اما واقعیت نه چندان آشکاری که وجود دارد، این است که بسیاری از مکاتب مدعی دموکراسی، از فراهم ساختن چنین بستری برای دموکراسی عاجز مانده اند و ادعاهای دموکراسی خواهانه‌ی آنها در واقعیات اجتماعی مجال بروز پیدا نمی کند.                                                مقاله‌ی پیش رو مسئله‌ی یاد شده را در خصوص لیبرالیسم،  به عنوان بزرگ منادی دموکراسی، بررسی کرده است. نتیجه‌ی به دست آمده نامناسب بودن عقلانیت لیبرالی برای کشت و باروری دموکراسی را نشان می دهد. در واقع، لیبرالیسم با ترتیب دادن عقلانیت مبتنی بر اومانیسم، فردگرایی، سکولاریسم و سودگرایی در وهله‌ی اول، قواعد اخلاقی را بی اعتبار ساخته، و سپس التزام به قواعد دموکراسی را جز در مواقعی که برای فرد سودی در میان باشد، غیرمعقول نشان داده است.
    Keywords: 
    اخلاق
    دموکراسی
    عقلانیت لیبرالی و لیبرال دموکراسی
    References: 
    • احمدي، بابک،‎۱۳۷۷، معماي مدرنيته، تهران، مرکز.
    • افلاطون، 1379، جمهور، ترجمة فؤاد روحاني، تهران، علمي و فرهنگي.
    • ـــــ ، 1380،‌ دورة آثار افلاطون، ترجمة محمدحسن لطفي، تهران، خوارزمي.
    • انبشتاين، ويليام و ادوين فاگلمان، 1366،‌ مكاتب سياسي معاصر، ترجمة حسينعلي نوروزي، تهران، دادگستر.
    • آربلاستر، آنتوني، 1377، ظهور و سقوط ليبراليسم غرب، ترجمة‌ عباس مخبر، تهران، مركز.
    • بشيريه، حسين، 1386، آموزش دانش سياسي، تهران، نگاه معاصر.
    • بكر، لارنس سي، 1380،‌ فلسفة اخلاق، ‌قم، ‌مؤ‌سسة آموزشي و پژوهشي امام خميني.
    • پاتوچکا، يان، 1378،‌ سقراط: آگاهي از جهل، ترجمة محمود عباديان. تهران، هرمس.
    • پوپر، كارل ريموند، 1364، جامعة باز و دشمنانش، ترجمة عزت‌الله فولادوند، تهران، خوارزمي.
    • دو كاسه، پيرو، ۱۳۶۷، فلسفه‌هاي بزرگ، ترجمة احمد آرام،‌ تهران، کتاب پرواز.
    • دوبنوا، آلن، 1372، «دموکراسي از نظر فيلسوفان قديم و جديد»، ترجمة بزرگ نادرزاده، اطلاعات سياسي‌ـ اقتصادي، ش 69، 70.
    • راسل، برتراند، ‎۱۳۷۳، تاريخ فلسفة غرب، ترجمة نجف دريابندري، تهران، پرواز.
    • رندال، هرمن، 1376، سير تکامل عقل نوين، ترجمة ابوالقاسم پاينده، تهران، علمي و فرهنگي.
    • شومپيتر، جي. ا. ‎۱۳۵۴، کاپيتاليسم، سوسياليسم و دموکراسي، ترجمة حسن منصور، تهران، دانشگاه تهران.
    • شهرام‌نيا، مسعود، 1385،‌ جهاني شدن و دموکراسي در ايران، تهران، نگاه معاصر.
    • فروند، ژولين،1381، «سياست و اخلاق»، در: مجموعه مقالات در باب دموکراسي، تربيت، اخلاق و سياست، ترجمة بزرگ نادرزاده، تهران، چشمه.
    • کاپلستون، فردريک، 1370(الف)، تاريخ فلسفه (از هابز تا هيوم)، ترجمة امير جلال‌الدين اعلم، تهران، علمي و فرهنگي و سروش.
    • ـــــ ،1370(ب)، تاريخ فلسفه (از بنتام تا راسل)، ترجمة بهاءالدين خرمشاهي، تهران، علمي و فرهنگي و سروش.
    • کارلتن کلايمر،‌ رودي و ديگران، 1351،‌ آشنايي با علم سياست، ترجمة بهرام ملکوتي، تهران، اميرکبير.
    • كوهن، كارل، 1373،‌ دموكراسي، ترجمة فريبرز مجيدي، تهران، خوارزمي.
    • گلشني، مهدي، ۱۳۷۷، از علم سکولار تا علم ديني، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
    • لاک، جان، ۱۳۸۰، جستاري در فهم بشر، ترجمة رضازاده شفق، تهران، شفيعي.
    • لسناف، مايكل ايچ،‌ 1387،‌ فيلسوفان سياسي قرن بيستم، ‌ترجمة خشايار ديهمي، تهران، كوچك.
    • لنگستر، لين و، 1376، خداوندان انديشة سياسي، ترجمة علي رامين، تهران، علمي و فرهنگي.
    • مجتهد شبستري، محمد، 1379، نقدي بر قرائت رسمي از دين، تهران، طرح نو.
    • ميل، جان استوارت، ‌۱۳۶۹، تأملاتي دربارة حکومت انتخابي، ترجمة علي رامين، تهران، نشر ني.
    • ـــــ ، 1388، فايده‌گرايي، ترجمة مرتضي مرديها، تهران، نشر ني.
    • نصر، حسين، 1374، جوان مسلمان و دنياي متجدّد، ترجمة مرتضي اسعدي، چ دوم، تهران، طرح نو.
    • نيچه، فريدريش ويلهلم، 1377، چنين گفت زرتشت، ترجمة مسعود انصاري، تهران، جامي.
    • وحيدي منش، حمزه علي، 1382، مقايسه مباني مردم‌سالاري و ليبرال دموکراسي، قم، مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني.
    • وينست، اندرو، 1378، ايدئولوژي‌هاي سياسي مدرن، ترجمة مرتضي ثاقب‌فر، تهران، ققنوس.
    • هانتينگتون، سموئل،‌ 1370، سامان سياسي در جوامع دستخوش دگرگوني، ترجمة محسن ثلاثي، تهران، علم.
    • هلد، ديويد، 1369، مد‌‌‌‌‌‌‌ل‌هاي دموكراسي، ترجمة عباس مخبر، تهران، روشنگران.
    • هيوم، ديويد، 1377، تحقيق در مبادي اخلاق، ترجمة رضا تقيان ورزنه، بي‌جا، گويا.
    • Barry, Norman, 2000, An in Introduction to Modern Political Philosophy، Fourth Edition, Macmillan Press.
    • Harrison, W, 1948, A Fragment On Government with an Introduction to the Principles of the Morals and Legislation, Oxford.
    • Pennock, Roland, 1979, Democratic Political Theory, Princeton, Princeton University Press.
    • Simon Blackburn, 1994, The Oxford Dictionary of Philosophy, New York, Oxford University Press.
    • Waldron, Jermyn, 1998, "Liberalism", Edward Craig, ed., Rutledge encyclopedia of Philosophy, v.5, London, Rutledge.
    • 73 reads
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , Hamzeh ali.(2025) Democracy and Liberal Morality. Ma`rifat-e Siasi, 6(2), 103-126

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Hamzeh ali ."Democracy and Liberal Morality". Ma`rifat-e Siasi, 6, 2, 2025, 103-126

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , H.(2025) 'Democracy and Liberal Morality', Ma`rifat-e Siasi, 6(2), pp. 103-126

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    , H. Democracy and Liberal Morality. Ma`rifat-e Siasi, 2025; 6(2): 103-126