Ma`rifat-e Siasi, Volume 9, Issue 2, No 18, Year 2025 , Pages 29-48

    Monism and Pluralism in Transcendent Political Philosophy

    Article Type: 
    Research
    Writers:
    Mahdi ghorbani / PhD of Political Sciences, IKI / mqorbani60@yahoo.com
    Abstract: 
    Monism and pluralism are among the important issues in the history of political philosophy, and the tendency of political philosophers towards any of them can affect all the aspects of their political philosophy. Throughout history, political philosophers have presented various different views on these two issues. Sadr al-Muta’llehinn’s position in the history of Islamic philosophy urges us to examine this issue in the transcendent philosophy. Political philosophers sometimes adopt an extreme approach to monism and pluralism and sometimes, however, they take a moderate position moderation, which is referred to as moderate monism and pluralism. The proponents of extreme approach to monism deny plurality and the supporters of extreme plurality deny monism, whereas adopting a moderate approach strikes a balance between monism and plurality in the political arena. Sadr al-Muta’hellin adopts a moderate approach to monism and pluralism and emphasizes on the necessity of either of them in political life. Sadr al-Muta’hellin’s approach is based on his principles in existence, man and finality, and stresses the necessity of paying attention to monism and plurality simultaneously. When we review the components of monism and pluralism in transcendent political philosophy, we notice that the moderate approach which he adopts is quite evident and he tries to strike a balance between the components of extreme monism and pluralism
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :وحدت‌گرایی و کثرت‌گرایی در فلسفه‌ی سیاسی متعالیه
    Abstract: 
    وحدت و کثرت، یکی از مسائل مهم در تاریخ فلسفه سیاسی است که گرایش فیلسوف سیاسی به هریک از آنها، می تواند در همه ابعاد فلسفه سیاسی ایشان تأثیرگذار باشد. در طول تاریخ، فیلسوفان سیاسی دیدگاه های مختلفی را در مواجهه با این دو مسئله بیان نموده اند. جایگاه صدرالمتألهین در تاریخ فلسفه اسلامی، ما را بر آن داشت تا این مسئله را در فلسفه سیاسی متعالیه بررسی نماییم. فیلسوفان سیاسی، در مواجهه با وحدت و کثرت گاهی رویکرد افراطی در پیش گرفته اند. گاهی نیز در مسیر اعتدال حرکت کرده اند که از آن، به وحدت گرایی و کثرت گرایی معتدل تعبیر می شود. در رویکردهای افراطی، طرفداران وحدت به نفی کثرت و طرفداران کثرت به نفی وحدت می پردازند. در صورتی که رویکرد اعتدالی بر آن است تا تعادلی میان وحدت و کثرت، در ساحت سیاست برقرار نماید. صدرالمتألهین، با رویکرد اعتدالی با وحدت و کثرت مواجه شده و بر ضرورت هر دوی آنها در زندگی سیاسی تأکید کرده است. رویکرد وی مبتنی بر مبانی ایشان در حوزه هستی، انسان و غایت است که توجه هم زمان به وحدت و کثرت را ضروری می کند. وقتی مؤلفه های مرتبط با وحدت گرایی و کثرت گرایی در فلسفه سیاسی متعالیه مورد بررسی قرار می گیرد، رویکرد اعتدالی در مواجهه با آنها کاملاً مشهود است؛ به گونه ای که وی تلاش می کند میان مؤلفه های مربوط به وحدت گرایی و کثرت گرایی افراطی اعتدال برقرار نماید.
    References: 
    • استرآبادي، محمدتقي، 1358، شرح فصوص الحکم، تهران، دانشگاه تهران.
    • برلين، آيزا ، 1380، چهار مقاله درباره آزادي، ترجمه محمدعلي موحد، تهران، خوارزمي.
    • بلک، آنتوني، 1386، تاريخ انديشه سياسي اسلام: از عصر پيامبر تا امروز، ترجمه محمدحسين وقار، تهران، اطلاعات.
    • جعفري، محمدتقي، 1388، هنر و زيبايي از ديدگاه اسلام، تهران، مؤسسه تدوين و نشر آثار علامه جعفري.
    • سينا، ابوعلي، الإلهيات من کتاب الشفاء، تحقيق حسن حسن‌زاده آملي، قم، مكتب الإعلام الإسلامي، 1376.
    • شهرزوري، شمس‌الدين، 1385، رسائل الشجرة الإلهية في علوم الحقائق الربانية، تهران، مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران.
    • شيرازي، صدرالدين، 1360الف، الشواهد الربوبية في مناهج السلوکية، با تصحيح و مقدمه جلال‌الدين آشتياني، تهران، مرکز نشر دانشگاهي.
    • ـــــ ، 1360ب، اسرار الآيات، تصحيح و مقدمه محمد خواجوي، تهران، انجمن اسلامي حكمت و فلسفه ايران.
    • ـــــ ، 1361الف، تفسير القرآن الکريم، تصحيح محمد خواجوي، قم، انتشارات بيدار.
    • ـــــ ، 1361ب، ايقاظ النائمين، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگي و انجمن اسلامي حکمت و فلسفه ايران.
    • ـــــ ، 1363، مفاتيح الغيب، تصحيح و مقدمه محمد خواجوي، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقيقات فرهنگي.
    • ـــــ ، 1381، کسر الاصنام الجاهلية، تصحيح، تحقيق و مقدمه محسن جهانگيري، تهران، بنياد حکمت اسلامي صدرا.
    • ـــــ ، 1387الف، المبدأ و المعاد، تصحيح و مقدمه جلال‌الدين آشتياني، قم: بوستان کتاب.
    • ـــــ ، 1387ب، شرح الاصول الکافي، تصحيح، تحقيق و مقدمه سبحانعلي کوشا، تهران، بنياد حکمت اسلامي صدرا.
    • ـــــ ، 1981م، الحكمة المتعالية في الاسفار العقلية الاربعة، بيروت، دار احياء التراث العربي.
    • شيرازي، قطب‌الدين، 1383، شرح حکمة الاشراق، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگي.
    • طباطبائي، سيدمحمدحسين، 1416ق، نهاية الحکمة، قم، مؤسسه النشر الإسلامي.
    • طوسي، سيد خليل‌الرحمان، 1393، درآمدي بر فلسفه سياسي صدرالمتالّهين، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي.
    • طوسي، نصيرالدين، اخلاق ناصري، تنقيح و تصحيح مجتبي مينوي و عليرضا حيدري، تهران، خوارزمي، 1387.
    • عبوديت، عبدالرسول، 1383، نظام حکمت صدرايي: تشکيک در وجود، قم، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني.
    • مسکويه، ابوعلي، تهذيب الأخلاق و تطهير الأعراق، تحقيق عماد الهلالي، قم، طليعة‌ النور، 1426ق.
    • مصباح، محمدتقي، 1376، «پلوراليسم»، معرفت، ش 22، ص 4ـ9.
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ghorbani, Mahdi.(2025) Monism and Pluralism in Transcendent Political Philosophy. Ma`rifat-e Siasi, 9(2), 29-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mahdi ghorbani."Monism and Pluralism in Transcendent Political Philosophy". Ma`rifat-e Siasi, 9, 2, 2025, 29-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ghorbani, M.(2025) 'Monism and Pluralism in Transcendent Political Philosophy', Ma`rifat-e Siasi, 9(2), pp. 29-48

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    ghorbani, M. Monism and Pluralism in Transcendent Political Philosophy. Ma`rifat-e Siasi, 2025; 9(2): 29-48