تحقق انقلاب اسلامی با رهبری فقیه نامدار شیعه، امام خمینی ره به همراه انتظار حداکثری از دانش فقه جهت مدیریت رفتار انسان از گهواره تا گور، سبب گسترش و پویایی دانش فقه در تمام عرصه ها، از جمله روابط بین الملل شده است. فقه روابط بین الملل با وجود بهره وری از واژگان فقه و روابط بین الملل، با دو دسته از دانش های فقهی و بین المللی تشابه دارد. ازاین رو رسالت اصلی این پژوهش پاسخ به این پرسش است که نسبت دانش فقه روابط بین الملل با دانش های همگون فقهی و بین المللی چیست؟ آنچه بر اساس روش توصیفی تحلیلی به نظر می رسد، این است که دانش فقه روابط بین الملل به علت تمایز در منابع، اهداف، روش، ابزار و دامنهی عملیاتی، از دانش های فقهی و بین المللی مشابه متمایز است.